Początki gry na gitarze zawsze są trudne, ale warto zaopatrzyć się w zapas samozaparcia i nie poddawać się, ponieważ satysfakcja płynąca z samodzielnej gry rekompensuje wszelki trud. Na początku nauki, gitarzyści mają zazwyczaj problem z odpowiednim dociskaniem strun, poprawnym łapaniem akordów, czy rozumieniem tabulatur. Ten ostatni przypadek jest bardzo powszechny i choć jest spora grupa osób, które twierdzą, że tabulatury są sposobem na pójście na skróty i odradzają korzystania z nich, to nie ma wątpliwości, że tabulatura może znacznie ułatwić start początkującym gitarzystom. Tabulatura jest uproszczonym zapisem nutowym i za jej pomocą dowiemy się którą strunę szarpnąć i na którym progu ją docisnąć. Aby nauczyć się czytać tabulaturę, należy wiedzieć jakie oznaczenia mają struny. Każda ze strun ma własną literę, która ją oznacza, ale litery te różnią się w zależności od tego jaki strój posiada nasza gitara. Podstawowym strojem jest tak zwany „e standard” i to od niego powinien zacząć każdy gitarzysta. Wówczas najcieńsza struna posiada oznaczenie „e”, a następnie kierując się w stronę najgrubszej struny kolejne litery to B,G,D,A,E. Zatem zestaw strun oznaczony jest jako eBGDAE. Warto zwrócić uwagę, że wszystkie pięć najgrubszych strun posiada w swoim nazewnictwie duże litery, a najcieńsza struna posiada małą literę. Taki zabieg pomaga w odróżnieniu najcieńszej struny od najgrubszej. Często pełna nazwa posiada przy każdej literze cyfrę. Wówczas spotkamy się z oznaczeniem E1; B2; G3; D4; A5; E6, przy czym nie używamy już małej litery, ponieważ to cyfry używane są do oznaczenia kolejności strun. Niektórzy producenci strun jak np. D'Addario wprowadziło kod kolorystyczny dla strun i każda posiada inny kolor główki, dzięki czemu łatwiej je rozróżnić po wyjęciu z opakowania i ciężko pomylić ich kolejność przy zakładaniu. Ciekawe ułatwienie dla gitarzystów, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z nauką, wprowadziła argentyńska firma Medina Artigas. W ich ofercie znajdują się struny do gitary klasycznej z kolorowego nylonu Medina Artigas Classic Arco Iris Colorful 320. Po ich założeniu na gitarę, każda struna ma swój unikalny kolor i ich identyfikacja jest znacznie ułatwiona podczas pierwszych lekcji gry na gitarze.

Pierwszym i jednocześnie głównym problemem z jakim spotykają się początkujący gitarzyści próbujący czytać tabulaturę, jest mylenie kolejności strun. Na tabulaturze mamy u góry najcieńszą strunę „e”, a u dołu najgrubszą strunę. Kiedy trzymamy gitarę na kolanach, to układ strun jest odwrotny, ponieważ najbliżej nas, a więc u góry mamy najgrubszą strunę, a najcieńszą u dołu. Należy więc przestawić się i zapamiętać, że struna na samym dole na tabulaturze jest zawsze tą najgrubszą. Znajomość nazewnictwa strun jest również bardzo ważna podczas ich strojenia, a strojenie jest czynnikiem kluczowym. Niedokładnie nastrojona gitara nie tylko brzmi źle, ale przede wszystkim nie posiada ona dźwięków w tych miejscach w których powinna, więc nauka gry na niej jest wówczas niemożliwa. Powinniśmy stroić gitarę przed każdą grą również dlatego, że nasz słuch kształtuje się przez całe życie. Oznacza to, że poprawiamy go i wyostrzamy, jeżeli osłuchujemy się z dźwiękiem dobrze nastrojonej gitary. Działa to również w drugą stronę, bowiem jeżeli będziemy często grać na nawet lekko rozstrojonym instrumencie, wówczas nasz słuch przyzwyczai się i nie będziemy sobie zdawać sprawy z tego, że nasza gitara nie jest odpowiednio nastrojona. Stroik, zwany także tunerem, jest urządzeniem w które powinien zaopatrzyć się każdy gitarzysta, bez względu na to czy dopiero rozpoczyna swoją przygodę z instrumentem czy jest już bardziej doświadczony. Przy strojeniu gitary również przydaje się znajomość oznaczeń strun, szczególnie jeśli planujemy zmienić strój instrumentu. Przykładem może być bardzo popularny strój „drop D” którego sama nazwa niewiele tłumaczy początkującemu gitarzyście. Inaczej sprawa wygląda jeśli zamiast nazwy „drop D” użyjemy oznaczeń strun. Wówczas strój ten nosi nazwę eBGDAD i oznacza to, ze wystarczy obniżyć strój najgrubszej struny o cały ton.

Znajomość oznaczeń strun jest bardzo ważna i przydaje się zarówno przy strojeniu jak i czytaniu tabulatur. W przypadku tej drugiej opcji można szybko zauważyć, że w zależności od rejonu świata, struna B oznaczana jest literą H, więc zapis przedstawiany jest jako eHGDAE. Tonacja jednak nie ulega zmianie, lecz warto mieć to na uwadze, ponieważ nawet podczas zakupu nowego zestawu strun możemy zauważyć, że nie ma tam struny oznaczanej jako B, lecz jako H. Jej funkcja poza literą niczym się nie różni, więc nie musimy się martwić o to, że wybraliśmy niewłaściwy zestaw strun.